علی شمیرانی - دولت‌ها که تغییر می‌کنند به شکل طبیعی تکاپو برای کسب اطلاعات از رویکرد دولت جدید هم آغاز می‌شود. نخستین و مهمترین اقدام عملی هر دولت بعد از شعارهایش، انتخاب وزرا و اعضای است که بی‌درنگ نشان از جهت‌گیری دولت جدید دارد.
این روزها لابی برای وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات پر رنگ‌تر از روزهای گذشته شده است. ارایه اسامی و توصیه به رییس جمهوری هم به شکل طبیعی داغ است و هر مریدی مراد خود را پیشنهاد می‌دهد. اما آنچه مسلم است با توجه به گذشت نزدیک به 35 سال از انقلاب کشورمان حالا اسم‌های کارآزموده و امتحان پس‌داده در مجموعه وزارت ارتباطات کم نداریم. تجربه در کشور ما نیز نشان می‌دهد این برنامه‌های وزیر پیشنهادی نیست که توجهات را به خود جلب می‌کند بلکه این خود شخص مربوطه است که در درجه اول اهمیت قرار دارد. در مجلس شورای اسلامی هم اصولاً برنامه‌های وزرای پیشنهادی نیست که مانع یا عامل رای‌آوری می‌شود بلکه این خود شخص و سوابق وی است که تعیین کننده است. برای رسانه‌ها هم موضوع به همین شکل است. برنامه‌ها اصولاً جذابیت چندانی ندارد و شامل یکسری خطوط کلیشه‌ای است. بلکه در عمل این انتصابات و جهت‌گیری‌های آتی شخص وزیر است که مسیر 4 سال آینده فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور را ترسیم می‌کند. کافیست تا رییس دولت یازدهم مشت خود را باز و نخستین پیشنهادات کابینه خود را اعلام کند، آنوقت است که می‌توان سمت و سوی دولت و به شکل تخصصی‌تر مسیر حرکت دولت در عرصه ICT را تشخیص داد. به هر ترتیب فارغ از برنامه‌ها مهمترین ویژگی‌های وزیر ارتباطات را می‌توان در سه محور تعامل مناسب با روسای قوا و دستگاه‌های مختلف، تسلط بر مسایل حوزه ICT و در نهایت شناخت کامل از افراد موثر و فعال در این حوزه دانست. این موارد که باشد باقی قضایا حل است.
